za 22 juli – Oud papier

Zaterdag 22 juli a.s. wordt het oud papier weer opgehaald in het dorp. Wilt u het oud papier en karton zoveel mogelijk gebundeld aan de weg zetten? Hiermee doet u de verzamelaars een enorm plezier.

Ook in het buitengebied wordt zaterdag het oud papier opgehaald. Er staat dus ook weer een container bij MFC ‘De Meeden’.

Meer info kunt u hier vinden.

Alvast bedankt!

Lena Cruiming
Simon Vooys
Theo ter Veen

Uit en voor de gemeente

We kunnen terugkijken op een mooie Ontmoetingsdienst. Velen hebben daar hun medewerking aan gegeven. De musici, de zangers, iemand voor het moment met de kinderen, Meet en Greet, een lezer en een gastheer. Elementen in de dienst waren terug, die langer geleden waren. En het was mooi om het terug te zien. Andere elementen zijn wat aangepast. Zo werd het votum en de zegengroet uitgesproken door de gastheer. Dat gaf zeker een moment van rust. Je werd welkom geheten en daarna volgde, dat wat we als gemeente zeggen: onze hulp is van de Heer. En daarna volgt de groet, waarmee je elkaar kunt begroeten: laat er genade en vrede van God voor je zijn. Het geven van de zegen is verbonden aan het ambt. Het groeten niet. En om het heen en weer lopen te beperken heeft dit keer de gastheer dat gedaan.

Nog de laatste loodjes en dan begint voor velen de vakantie. In dat teken stond de Ontmoetingsdienst. Op adem komen, de accu opladen. Sommigen zullen op vakantie gaan, anderen zijn op vakantie of zijn al geweest. Weer anderen blijven gewoon thuis. Komende zondag is er dan de laatste Regiodienst voor de vakantie. Na de vakantie pakken we de draad dan weer op.

HJJP

Bericht van Inlia:  Een kwart eeuw tussen wal en schip

“Ik kan niet zeggen dat het helemaal goed gaat”, zegt Rahimullah Daqiq. Het is een understatement, want de Afghaanse dichter, schrijver en vertaler leeft al een kwart eeuw tussen wal en schip. Hij mag niet blijven, hij kan niet weg. En dat blijft voorlopig zo.

De rechtbank in Groningen heeft namelijk onlangs het beroep tegen de afwijzing van zijn asielaanvraag ongegrond verklaard. We schreven eerder over hem, in augustus 2017. Hij zat toen al 9 jaar in de opvang bij INLIA en zei: Je wil je leven betekenis geven, iets goeds doen. Daarom hij had net ‘De wereld van Sofie’ vertaald, het bekende boek over westerse filosofie. Dankzij hem konden ze het in Afghanistan lezen, tot de Taliban weer aan de macht kwam.

Daqiq vluchtte in 1997 voor die groep. Maar omdat hij ambtenaar was onder het bewind daarvóór, zegt de IND dat hij toen mogelijk medeplichtig was aan mensenrechtenschendingen. Hij is echter nooit strafrechtelijk vervolgd en heeft dus ook zijn onschuld niet kunnen bewijzen. Maar ondertussen kan hij geen kant op. Hij kreeg in 2013 een inreisverbod voor Nederland, hoewel hij al hier was en nergens heen kon; de IND erkende dat hij gevaar liep bij terugkeer.

Tienjarenbeleid

Dit voorjaar vroeg hij de rechtbank om opheffing van dat inreisverbod en toepassing van het tienjarenbeleid. Dat beleid is bedoeld om een einde te maken aan situaties zoals die van Daqiq. Krijg je al tien jaar geen vergunning vanwege de verdenking van mensenrechtenschendingen en kun je al die tijd ook niet Nederland uitgezet worden omdat je dan gevaar loopt, dan kun je een beroep doen op dit beleid om alsnog een verblijfsvergunning te krijgen.

Je zou denken: dat is van toepassing. Daqiq zit immers al een kwart eeuw in die positie. Maar de rechtbank wees het verzoek af. Volgens de rechtbank was Afghanistan van april 2019 tot augustus 2021 – tot de Taliban weer aan de macht kwamen – namelijk veilig en had hij toen terug gekund. De tienjarenperiode gaat dus pas vanaf augustus 2021 tellen.

Frappant is dat de Afghaanse minister van Migratie in april 2019 – aan het begin van die periode dus – juist opriep geen mensen uit te zetten naar Afghanistan: het was niet veilig. Dat werd in augustus 2021 ook wel duidelijk. Als Daqiq in die periode was teruggekeerd, had hij voor zijn leven moeten vrezen. Zeker als hij er nu nog had gezeten.

Dode letter

Volgens de betrokken jurist van INLIA is het duidelijk onterecht dat er gesteld wordt dat het van april 2019 tot augustus 2021 veilig was en er dus geen belemmering was voor Daqiq. Integendeel: die belemmering geldt al 25 jaar en omdat hij ook geen asiel krijgt, valt hij al die tijd al tussen wal en schip. Het tienjarenbeleid blijkt ook nu weer een dode letter, stelt de jurist.

Zijn boeken – 17 inmiddels – maken Daqiq tot een doelwit. Hij blijft niettemin schrijven. Zijn laatste boek gaat over twee meisjes die aan de universiteit studeren, totdat de Taliban dit verbieden. De Taliban zullen dat boek misschien willen verbranden, zegt hij zachtjes. De uitgever is bevreesd. Maar Daqiq is alweer bezig met een nieuw boek. Schrijven is tenminste iets waarvoor je geen verblijfsvergunning nodig hebt. En – zoals hij in 2017 al zei: Wat belangrijk is, is dat je wat bijdraagt aan de wereld. En dit is wat ik kan bijdragen.

Uit en voor de gemeente

Komende zondag is er een Ontmoetingsdienst. Het thema van de dienst heeft te maken met de komende tijd: vakantie. Er is gekozen voor de vier woorden: rewind, offline, unplug, recharge. Trek even de stekker eruit, zodat je weer opgeladen wordt. De vakantie is een tijd om op adem te komen. Even andere dingen te doen. Het is een tijd van genieten. En dat heeft ook alles met de omstandigheden te maken. We zoeken de zon op, of de zee, de bergen. En er hoeft even helemaal niets. Na de dienst is er een high-tea.

Nu staan de zomers in Nederland wel bekend als wisselvallig. En dat hebben we de afgelopen week ook weer gemerkt. Zo is het maar 15 graden en gaat er een storm over het land, een paar dagen later is het 30 graden en is er weinig wind. Alleen de vele gebroken takken op de grond herinneren nog aan wat is geweest.

Het kan het beeld zijn voor je leven. Soms stormt het, gaat het hevig tekeer. Dan schijnt de zon weer. En lijkt alles rustig. Midden in de storm voelt het niet prettig. Het is heftig. Als het rustig is, dan kijk je wat de schade is. Door het geloof weten we dat we er in het leven niet alleen voorstaan. Wij geloven dat er zowel in de storm, maar ook als de zon schijnt er een God is die voor ons zorgt. Hij wil zijn zegen aan je geven. Bij Hem kan je schuilen. Bij Hem ben je veilig. Bij Hem kan je ook je nood klagen. Het uitschreeuwen als het moet. Hem kan je bedanken voor al het goede, dat Hij je gegeven heeft. En dat geeft je rust. Daar kan je op terugvallen. Is dat gemakkelijk? Lang niet altijd. Je moet het oefenen in het leven. Je hebt er wel de tijd voor. Betrek God bij je leven. Elke dag opnieuw. Als het stormt, maar juist ook als het rustig is.

HJJP