“Een nieuwe start”
Van de Turkse miljoenenstad Ankara naar het Friese platteland. Het is een overgang. Maar hier, in een idyllisch aangelegd nieuwbouwbuurtje in Oosterwolde, maken Şeyma, Yasin en hun zoontjes een nieuwe start. Ze zijn er dolblij mee. Een leuk huisje, leuke buren. “Toen we kwamen hebben we de buren uitgenodigd voor koffie en taartjes. Ze kwamen met bloemen en zelfs een kinderfietsje. Wat een ontvangst”, zegt Yasin. “Wij hebben een tweede leven, een nieuwe start. In een nieuw land, een nieuwe woonplaats, een nieuw huis, met een nieuwe taal, een nieuw rijbewijs, alles nieuw.” In september 2022 stappen ze op het vliegtuig en vragen ze op Schiphol asiel. Musa is 3 jaar, zijn jongere broertje Yusa 6 maanden. Van Schiphol gaat het naar Ter Apel. Maar daar is geen plek. Een bus vervoert hen, urenlang rijden ze rond. Dat Nederland zo groot is, verwonderen ze zich. Maar 3,5 uur na vertrek uit Ter Apel stappen ze uit in… Roden.
Eén plek, met lieve mensen
40 Dagen verblijven ze in Gereformeerde Kerk Vrijgemaakt ‘De Open Hof’ in Roden. Ze prijzen zich gelukkig dat ze welkom zijn. Dan gaan ze door naar de opvang van INLIA in Hoogkerk. INLIA zorgt voor tal van activiteiten voor ouders én kinderen. Op 1 februari 2024 krijgt het gezin een verblijfsvergunning; dan is het wachten op een woning. “Het is zo fijn dat we bij INLIA konden blijven”, zegt Yasin, “Op één plek, niet van azc naar azc. En met leuke, lieve mensen die allerlei dingen organiseren.” Het sleept hen erdoor. Want thuiszitten is moeilijk, zeker in onzekere omstandigheden.
“Altijd denken”
Je mist je familie, maakt je zorgen. “Altijd denken. Een beetje depressief worden.” De activiteiten bieden afleiding. Beeldhouwen, breien, naaien. “We hebben zoveel goede herinneringen aan deze jaren.” En de Nederlandse les: wat is die belangrijk geweest! Daardoor kan Şeyma nu kletsen met de buurvrouw en communiceren met Musa’s school en Yusa’s peuterspeelzaal. Ze wil nog veel beter Nederlands leren spreken, om te beginnen om vrijwilligerswerk te doen. Yasin gaat al 3 dagen in de week naar de taalschool in Drachten, Şeyma hoopt snel mee te kunnen. Yasin heeft er zelfs al een eerste stage in de ICT opzitten en doet vrijwilligerswerk in de tuin van een zorgcentrum.
Het lijkt wel besmettelijk, vrijwilligerswerk. Wie het meemaakt, gaat het zelf ook doen. Zo werkt het in ieder geval voor de Güneşjes.